به نام خدای عشق

گاهی مسیر جاده به بن بست می رودگاهی تمام حادثه از دست می رودگاهی همان کسی که دم از عقل می زنددر راه هوشیاری خود مست می رودگاهی غریبه ای که به سختی به دل نشستوقتی که قلب خون شد و بشکست میروداول اگر چه با سخن از عشق آمدهآخر خلاف آنچه که گفته است می رودوای از غرور تازه به به نام خدای عشق...

من از عهد آدم تو را دوست دارم

از آغـــاز عالــم تو را دوست دارم

چه شب ها من و آسمان تا دم صبح

سرودیم نم نم ؛ تـــــو را دوست دارم

نه خطی ، نه خالی ! نه خواب و خیالی !

من ای حس مبهــــم تــــو را دوست دارم

سلامی صمیمی تر از غـم ندیدم

به اندازه ی غم تو را دوست دارم

بیــــا تا صدا از دل سنگ خیــــزد

بگوییم با هم : تو را دوست دارم

جهان یک دهان شد همـــآواز با ما :

تو را دوست دارم ، تو را دوست دارم


#قیصر_امین_پور

به نام خدای عشق...

اینهمه در پشت دیوار دلت ماندی که چه؟اینقدر با غصه ات آواز می خواندی که چه؟هی برای دیگران از مرز و باور گفته اییباخودت تنها ولی چون رود اروندی که چه؟رودخانه آخرش دریاست ای زیبای مناز غرور محض چون کوه دماوندی که چه؟گیرم اصلا راست گفتی از زمین و آسمانبر همه عالم شما خود را قبولاندی که چه؟بیخیال دیگران به نام خدای عشق...

میشود در غزلم باز مخاطب باشی؟
همچو مهتاب در این برکه مرتب باشی؟


من الفبای غزل ، پیش تو آموخته ام
حاضری باز در استادی مکتب باشی؟


می شود در وسط قاب خیال ذهنم
دایمأ با گل لبخند تو بر لب باشی


می شود تا ابد ای دوست بمانی پیشم
شام تا شام تو از عشق لبا لب باشی


گفتمش عمر به پاییز و کمین باد اجل
تا کی آخر تو پر از باد به غبغب باشی؟


گفت لبخند زنان ، فرصت دیگر شاید
بدهم کام تو را ، گر که مؤدب باشی

به نام خدای عشق...

دارمت؛ مال منی؛ اما دلم آرام نیست
هم خودم طوفانی ام هم ساحلم آرام نیست

آدمم؛ گاهی خودم را سنگ هم جا می زنم
حفظ ظاهر می کنم، آب و گِلم آرام نیست

گرچه خود محصولی ام از قلب هایی مطمئن
مطمئن هستم که قلب حاصلم آرام نیست

مرگ را می آوری کوبنده و با اشتیاق
هرچه می گویم که من ناقابلم؛ آرام نیست!

می روم اما از آن بالا نگاهی می کنم
من پر از آرامشم یا قاتلم آرام نیست

به نام خدای عشق...

در توبه مرا گفت که برگیر شرابی
ساقی تو که خود بیشتر ازخلق خرابی

این ماهی دلمرده درین برکه ی دلگیر
جز دوری آن ماه ندیده ست عذابی

من عارف دلتنگم ، یا زاهد دلسنگ؟
هر روز نقابی زده ام روی نقابی

یک عمر ملائک همه گشتند و ندیدند
در نامه ی اعمال منِ مست صوابی

ساقی,همه بخشوده ی یک گوشه چشمیم
آنجا که تو باشی چه حسابی؟ چه کتابی؟
 
#فاضل_نظری

به نام خدای عشق...

کاش گاهی اوقاتکاش گفتن هایمان همبر آورده می شدمثلا گاهی اوقات تو بر می گشتی یا کاش تو را از دوبارهمی دیدمتا برایت از نو می گفتمکه چقدر دوستت دارمو چقدر عاشقتمانده امدر پس ِ کوچه باغ هایخیالت کاش می شد تو را یک بار دیگر می دیدمتا برایتشاخه گلی می دادم و تو با همان لبخند همیشه گی ات آرام و آهسته زیر به نام خدای عشق...

می گذارم سر به روی شانه ی تنهـایی امهر شب و هر روز خود در کوچه ی شیدایی اممی زنم هر دم قدم در خاطـــرات عشق توتا که دل تنگــت نشم در وادی رسوایی امبا تمام هســـتی ام گاهی صدایت می کنمتا که دل آرام شود در سیـنــه ی غوغایی امبر دلم کن یک نظر من صد دعایت می کنمبا قنوت و بی قنوت با این دل ِ پروایی امبی به نام خدای عشق...

خونه قدیمی مون پنجره هاش حصار نداشتخونه قدیمی مون فصلی به جز بهار نداشتمادرم صبح که می شد پنجره ها رو وا می کردبا صدای مهربونش اسمم و صدا می کردروزا خورشید رو تن پنجره ها خط می کشیددست غربت به ترانه های من نمی رسیدغروبا فواره ها میون حوض وا می شدناون بالا ستاره ها غرق تماشا می شدنسَموَر مادر بزرگ یه به نام خدای عشق...

با این دل ماتم زده آواز چه سازمبشکسته نی ام بی لب دم ساز چه سازمدر کنج قفس می کشدم حسرت پرواز با بال و پر سوخته پرواز چه سازمگفتم که دل از مهر تو برگیرم و هیهات با این همه افسونگری و ناز چه سازمخونابه شد آن دل که نهانگاه غمت بود از پرده در افتد اگر این راز چه سازمگیرم که نهان برکشم این آه جگر سوز با به نام خدای عشق...

"تو با قلب ویرانه ام تا نکردی"
شکستی دلم را و پروا نکردی

مگر رسم عاشق شدن اینچنین بود؟!
دل خسته ام را مداوا نکردی

مگر لایق عشق تو من نبودم؟!
کلید دلم را چرا وا نکردی؟!

به قلبم فقط یاد تو بود و عشقت
چرا با دل من مدارا نکردی؟!

همه آرزویم کنار تو بود و
چرا در دل خود مرا جا نکردی؟!

تو رفتی و من مانده ام بی تو تنها
سفر را چرا با من اما نکردی؟!

"مرا خسته کردی و خود خسته رفتی"
عزیزم چرا با دل من تا نکردی؟!

#آنجلا

به نام خدای عشق...

گریه ای بی وقفه دارم, شانه داری مهربان؟کفتری گم کرده راهم , لانه داری مهربان؟از غریبی بگذریم و از غم و دلواپسیخانه ای بردوش من ,کاشانه داری مهربان؟مدتی هشیار بودم غصه جانم را گرفتمست میخواهم تورا,میخانه داری مهربان؟ای بهار آرزو , شه زاده یِ خورشید و ماهتویِ چشمت گوهری شاهانه داری مهرب به نام خدای عشق...

چه رؤیایی،چه غوغایی
چه عشق ناب و زیبایی
چه خورشیدی،چه امیدی
چه زیبا روی شیدایی

چه چشمانی،چه مژگانی
عجب زلف پریشانی
چه دلبندی،شکرخندی
چه ماه قرص و تابانی

عجب یاری،چه دلداری
کند ما را هواداری
گل خوشبو،صنم بانو
چه معشوق وفاداری

#هادی_همتی

به نام خدای عشق...

یک شب دلی به مسلخ خونم کشیدورفت
دیوانه ای به دام جنونم کشید و رفت

پس کوچه های قلب مرا جستجو نکرد
اما مرا به عمق درونم کشید و رفت

تا از خیال گنگ رهایی رها شوم
بانگی به گوش خواب سکونم کشید و رفت
شاید به پاس حرمت ویرانه های عشق
مرهم به زخم فاجعه گونم کشید و رفت

دیگر اسیر آن من بیگانه نیستم
از خود چه عاشقانه برونم کشید و رفت

#افشین_یدالهی

وحش شاد

به نام خدای عشق...

حادثه ها 
همیشه
تکرار نمی شوند
مثل مرگ
مثل عاشـق شدن
و دوست داشتن

اما من 
روزی هزاران بار
به تکرار
در لا به لای
دوست داشتنت
عاشقانه
میمیرم

و هر روز بیشتر و
بیشتر
تکرار می شود
حس ِ
دوست داشتنت
در من ..✏️

#امید_آذر

به نام خدای عشق...

مشاهده یادداشت خصوصی

به نام خدای عشق...

بر من گذشتی، سر بر نکردی!!!
از عشق گفتم ، باور نکردی!!!
 
دل را فکندم، ارزان به پایت!!!
سودای مهـرش در سر نکردی!!!
 
گفتم گلم را، می بوی از لطف!!!
حتی به قهرش، پرپر نکردی!!!
 
دیدی سبویی، پر نوش دارم!!!
باتشنگی ها، لب تر نکردی!!!
 
هنگام مستی، شور آفرین بود!!!
لطفی که با ما، دیگر نکردی!!!
 
آتش گرفتم، چون شاخ نارنج!!!
گفتم: نظر کن، سر بر نکردی!!!

#سیمین_بهبهانی

به نام خدای عشق...

از من نمى پرسى چرااینگونه غمگینم
ازاشکهاى بى امان از بغض سنگینم


چون مرده اى در گورتنهایى و سرد خویش 
در انتظار فاتحه ،،محتاج یاسینم


آن مرغ بى بال و پر آرام و خاموشم 
هر دم صبورى کرده ام من اهل تمکینم


هرگز نخواندى از نگاه خسته ى این زن
عشقی که شد دنیایم و هم دین و آیینم


شاید که من منظومه ای از شعرم اما باز
در آسمان عشق تو یک خوشه پروینم


سردردِ تنهایی من جز تو دوایش نیست
آرامش آشوب من اى قرص تسکینم


#طاهره_داورى

به نام خدای عشق...

آیه های چشــم تو هر لحظه اقران می شودبر سرم کوهی پر از شعر همچو باران می شوددر نگاهت چون عروسک خواب می دیدم که توهمچو خورشیدی نگارا در شب افشان می شودهر چه شد بین من و تو در خیال و خواب خودقطعه ، قطعه بر دلم رازی چو پنهان می شودگوشه ی قلبم غمی از عشـق تو تیـر می کشدوقتی احساس دلم از نیـمه بی جان می به نام خدای عشق...

دلم برای تو هر شب
بهانه می گیرد
برای بودنت
برای نبودنت
برای تمام لحظه های
بی تو بودن

باتو هر شب عاشقانه تر
می نویسمت
تا برای 
تک تک ثانیه های
بی تو بودن 
بهانه ای داشته 
باشم

بهانه ای همچو خیالت
که از سر دلتنگی 
تمام ِجای خالیـــت را 
پر از بودن کرده ام 
پر از شـــب بخیر های 
تنهایی ام ...

#امید_آذر

به نام خدای عشق...